Bu istasyonda inmeliyim. Evet, evet tam bana tarif ettikleri gibi, tüneli geçtikten sonraki ilk istasyon. Burada inemezsin, diye sesleniyor üniformalı kambur kadın. Burada ineceklerin listesinde adın yok. Dudaklarımı bile oynatmadım, nereden duydu bu kadın şimdi beni, hem kim belirliyor listeyi? Onu dinleyecek değilim, tren durur durur durmaz ilk inen ben olacağım. Şöyle kapıya yaklaşayım. Çantam nerede, küçücük bir çantaydı. Şu büyük bavulların arasına sıkışmış olabilir. Hemen bulmalıyım onu, neredeyse istasyona girmek üzereyiz. Yok, yok, hiç bir yerde yok,.. Bulamazsam çantasız giderim. Çantasız bir yere gidemezsin, diyor kambur kadın tren düdüğünü çalarken. Yine duymuştu. Hem kapıdan çekil, inecekler var. Pekala öyle olsun, çekilir gibi yapayım, şu büyük bavullu adamla karısı inerken arkalarına saklanır inerim
