Çok uzun yıllar önce Yunan inancına göre ateş de tıpkı hava, su ve toprak gibi maddenin bir hali sayılırmış. Ancak bu tamamen sezgisel bir durumdur. Görünüşte havayı, suyu ya da toprağı nasıl hissediyorsak ateşi de aynı şekilde hissedebiliyoruz. Bunlara ek olarak ateşi görüyoruz, kokusunu alabiliyoruz ve bir yerden başka bir yere taşıyabiliyoruz.
Ama gerçekler görünenden oldukça farklı. Hava, su ve topraktan herbiri maddenin bir halini temsil ediyor ve herbiri milyonlarca ve milyonlarca atomun bir araya gelmesiyle oluşmuşlar. Ateş ise bu noktada bu tür maddelerden ayrılıyor. Ateş sadece maddenin değişen halinin görülebilir ve hissedilebilir kısmı, diğer bir deyişle kimyasal tepkimenin bir parçasıdır. Genel olarak ateş, oksijenin bir miktar yakıtı belirli bir tutuşturma sıcaklığına geldikten sonra yakması sırasında açığa çıkar.
Bu açıklamadan sonra aklınıza bazı sorular takılabilir;
-Ateş saf bir enerji sayılır mı?
---Şüphesiz, sayılmaz; dalganan alevler sadece sıcaklık/ışık veren gazdan ibarettir.
-Ateş iyonize olur mu ya da manyetizmadan etkilenir mi?
---Bu noktada ateş en çok maddenin plazma hali ile karıştırılıyor. Plazma hali bildiğiniz üzere maddenin iyonize yani elektromanyetik olarak tepkin hali olarak bilinir. Maddenin dördüncü halidir. Plazma halinin en gözebatan örneği olarak güneşin yapısını gösterebiliriz. Bu sebeplerden ötürü maddenin plazma hali ile sıradan ateşi karıştırmamalıyız.
-Ateş yerçekiminden etkilenir mi?
---Elbette etkilenir. Çünkü gazın bir ağırlığı vardır. Alevler taşınım (diğer adıyla konveksiyon) yoluyla şekillenir. Taşınım en basit haliyle ısınan havanın yükselmesi olayıdır. Örneğin yerçekiminin sıfıra yakın ya da sıfır olduğu yerlerde mum alevinin görünüşü de farklıdır: aşağıdaki resimlerde de görüldüğü üzere yeryüzünde sarı ve uca doğru incelen bir görünüm sergileyen mum alevleri, yerçekiminin sıfıra yakın olduğu yerlerde mavi ve neredeyse küresel bir yapıya sahiptir. Sonuç olarak bu konudaki yanılsama da yerçekiminden gazın değil de ateşin etkilendiğini sanmamızdır.
