Cevap :
Dünyamızda herhalde en çok kullanılan sözcüklerden biri de sevgidir ve bu kelimeyi çoğunlukla anlamadan kullanır veya kendi ihtiyaçlarımıza göre değerlendiririz Bütün dinler ve ilahi felsefeler sevginin gerçek değeri üzerinde durmuş ve önemini çeşitli şekillerde ifade etmişlerdir Aslında bu kelime insanoğlunun elinde zorda kaldıkça kullandığı bir silah gibidir Elde etmek için sevdiğimizi söyleriz Kendimizi acındırmak için sevilmediğimizden yakınırız Derinlerde sevginin anlamını gerçekten bilen ve anlayan çok az insan vardır Hemen hemen her konuda heyecanların bittiği, alışkanlıkların başladığı yerde sevgi önem kazanır O kadar önemlidir ki, sevgi kelimesinin üzerindeki değerlere sahip olabilen insan, şefkati, fedakarlığı ve beklemeden vermeyi içinde barındırdığı müddetçe hayatı kavrar Çünkü gerçek sevgide karşılık beklenmez
İnsanın kalben en iyi hissedebildiği sevgilerden bir tanesi, üç boyutlu yaşadığı dünyada karşı cinsle olan birlikteliğidir Her şeyin sınırlı olduğu madde, zaman, mekan boyutunda yaşanlar elbetteki sınırsız ve sonsuz sevgiyi verememektedir Sadece insanların belki de farkında olmadığı, belki de göremediği yaşanan anları vardır, iki sevgilinin hiç konuşmadığı anlardaki huzur, mutluluk, sevgi hisleridir ki işte en gerçek, en saf hisleridir bunlar
Zaman zaman bana şikayete gelen ve yakınan bazı dostlarım ben çok sevdiğim halde o beni hiç sevmedi veya beni bıraktı derler, sanki onların duymuş olduğu bu sevginin karşılık alacağı kontratı imzalamış gibi davranırlar Halbuki sevginin iki kişi arasında yaşanan bir şey olmaktan çok tek kişi tarafından hissedilen bir duygudur Çünkü insan sevmek istediği için seven, kendi egosunu doyurmak için seven bir varlıktır
Sevgi sevilene verilen değerdir. Sevgi sevileni yakından tanımaktır. Sevgi etkin olarak başkasının gönlüne girmektir. Dünyada, bizim aradığımız ve beğeneceğimiz kıvamda, daha güzel ayarlanmış, sevgiden başka bir sıcaklık bulamayız. Havadan, sudan, ateşten önce en büyük nimet “sevgi”dir.
İnsanın en çok sevdiği, en değerli varlığı canı, malı ve kutsal saydığı değerleridir. Can olmazsa hiçbir şey olmaz, mal da canın yongasıdır. Sevginin yaşanmadığı yerde insan tutsak, yaşandığı yerde özgür ve mutludur. Dünyadaki güçlüler de, zenginler de, makamlılar da sevgiye muhtaçtır. Sevgiyi zorlamayla, parasal güçlerle, mevki ve makamlarla elde edemezsiniz.
Doğan güneşin güzelliği,
Denizin üzerindeki yakamozlar,
Dalgaların kıyıya vuruşu,
Bir arının çiçekten bal alışı,
Rüzgarın hafif hafif esmesi,
Çiçeklerin kokusunun duyulması,
Mendil satan çocuğun gözlerindeki ışıltı,
Evine bir şeyler götüren babanın umudu,
Çocuğuna yaşama sevinci aşılayan ananın mutluluğu,
ancak sevgiyle bakan gözlerde anlamını bulur.
Sevgiyle bakınca her şey bir başka görünür insanın gözüne, başka bir anlam kazanır gökyüzü, deniz, çiçek, kuşlar, insanlar…
Her şey alabildiğince güzel olur.
Sevgi yanlışların hesabını tutmaz, sevgi asla vazgeçmez. Sevgi sevecendir, bencil değildir. Sevgi kendiliğinden oluşan, neşeyle, güzellikle, gerçekle hatta gözyaşıyla beslenen bir şeydir. Sevgi, içinde büyümek demektir, umut demektir. Belli edilmeyen, gösterilmeyen sevginin anlamı yoktur. Sevgimizi gösterelim “olmaz”ları “olur”a dönüştürelim.
Sevgi ayna gibidir. Sevdiğiniz kişi sizin aynanızdır. İnsan sevmeye ve sevilmeye muhtaçtır, gelişmesi için sevgiyle beslenmesi gerekir. Ancak insanın sahip olmadığı bir şeyi vermesi mümkün değildir. Sevgi vermek için sevgiye sahip olmanız gerekir.
Sevgi her zaman kolların açık duruşudur. Sevgi için kollarınız kapanırsa, kendiniz dışında tutacak hiçbir şey kalmadığını görürsünüz. Sevgi elle tutulur bir şey olmadığından verildiğinde yitirilmez, azalmaz. Sevgi bir nehir gibi akar, kendi başına buyruktur, hiçbir engel tanımaz.
Sevgi yaş tanımaz. Her yaşın ayrı bir sevgisi vardır. Sevgi “an”ı yaşar. Ne geçmişte kaybolur ne de gelecekte ifadesini bulur. O hep vardır. Bir kere başlamaya görsün, coşkun çağlayanlar gibi artar. Sevgi içinde büyümek, kendini sevgiye adamak demektir.
Mutluluğu ve güzelliği yakalamak istiyorsanız kalbinize sevgi tohumları ekmelisiniz. Ekilen tohumlar yeşerip serpilince dünyanın bütün sorunlarının çözüldüğünü, çocukların ölmediğini, dünyamıza kardeşliğin egemen olduğunu, sevdikçe sevileceğinizi, sevdikçe sevginizin büyüdüğünü göreceksiniz.
Nasıl ki “bir mum diğer mumları tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmezse” siz de severek, sevginizi vererek, paylaşarak bir şeylerinizi kaybetmezsiniz.
Sevgi cimrisi olmayınız. Seviniz, seviniz, seviniz…
