Yapım Eki, isim ya da fiil kök veya gövdelerine gelerek onlardan başka isim ya da fiil türeten eklerdir. Yapım ekleri eklendiği sözcüğün anlamını ya da türünü de değiştirir ve -bazı istisnalar dışında- her zaman çekim eklerinden önce gelir. Yapım eki almış bir sözcüğe türemiş sözcük ya da gövde denir.
İsimden isim yapan ekler
Lık: kömür—lük, göz—lük , kulak—lık … lı: Şehir—li , para—lı , ağaç—lı , baş—lı sız: su—suz, para—sız, ev—siz, cü: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi, ce: Türk—çe İngiliz—ce daş:Çağ—daş, arka—daş, yol—daş üncü: üç—üncü beş—inci msı:acı—msı ekşi—msi cil:et—cil ben—cil insan—cıl şın: sarı—şın sal: kum—sal kadın—sal ıt: yaş—ıt cağız: kız—cağız çocuk—cağız cık:az-ı-cık küçük—cük tı: hırıl—tı cıvıl—tı
İsimden fiil yapan ekler
la :su-la, taş-la, uğur-la al: çok-al, az-al, dar-al l: doğru-l, sivri-l a: kan-a, yaş-a, tür-e, boş-aar: yaş-ar, mor-ar, sarı-ar da: fısıl-da, horul-dagürül-de at: yön-et, göz-et ık: geç-ik, bir-ikımsa: az-ımsa, benim-se,küçü(k)-mse kır:fış—kır, hay—kır an:ev—len, rahat—la laş:şaka—laş, der—leş, çocuk—laş sa:su—sa, garip—se önem—se
Fiilden isim yapan ekler
Fiil kök veya gövdelerine gelerek isim yapan eklere denir.
ca:düşün—ce, eğlen—ce ocak—ecek: giyecek,yakacak, aç—ocak ak:yat—ak, kaç—ak, dur—ak, ga:böl—ge, bil—ge, süpür—ge, gan:çalış—kan, unut—kan, kay—gan gı:sev—gi, çal—gı, as—kı gıç:bil—giç, dal—gıç, başlan—gıç gın:yor—gun, bil—gin, bez—gin, bit—ginı,i:yaz—ı, öl—ü, yap—ı, çat—ı, kok—u, doğ—u ıcı—ici:yap—ıcı, gör—ücü, al—ıcı, sat—ıcı, ık—ik:kes—ik, aç—ık, göç—ük, ım—im:say—ım, seç—im, öl—üm, ölç—üm ın—in:yığ—ın, ak—ın, tüt—ün, ek—in, nç:gül—ünç, sev—inç ıntı:kes—inti, çık—ıntı, dök—üntü, ır-er:gel—ir, gid—er, ok—ur, ış:otur—uş, yürü—y-üş, ıt:geç—it, yak—ıt, ölç—üt, ma:gülmeyi severim , konuşmayı bil. mak:gelmek, gitmek tı:belir—ti, kızar—tı,
Fiilden fiil yapan ekler(FFYE)
