Benim yorumum; (ne kadar doğru ne kadar yanlış) 7 yaşında geçirdiği bir çiçek hastalığı yüzünden gözlerini kaybetmesine rağmen yıkılmadı. her şeye rağmen umutla doluydu. ve bu ümidini hiçbir zaman şiirlerine eserlerine yansıtmadı ve hiç bir zaman vazgeçmedi. nasıl anlatsam bilmiyorum ve her zaman o AŞIK VEYSELDİ . hiç bir zaman değişmedi kendini kaybetmedi .
internetten bulduğum :Eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Biçemi gösterişsiz ve nerdeyse kusursuzdur. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi.
