BENCİLLİK
bazı insanlar hep ümitsizdirler.ama onları ümitsizliğer zorlayan nedenlerde bulunur.bu nedenlerden dolayı bencillikte yapabilirler.
ama onların içinde aslında saf ve temiz birileri vardır.paylaşmayı bilen yardımlaşmayı bilen çocuklardır.
ama hepsi öyle değildir.öyle olmayanlar hiç birşey paylaşmazlar ve onlara bencil derler.heleki o çocuğun en sevdiği oyuncağı yiyeceği ve benzeri bişeyse hiç paylaşmazlar.
böylece kimsede onlara yaklaşmazlar bencil diye adlanddırdığımız çocuklara.o çocuklar yalnız kalır bu sefer dert yanmaya başlarlar.o çocuğun bası sıkışsa yardıma ihtiyaç duysa hemen o çocuklar yardıma koşarlar ama.
aslında çocukların hiç bencilliğe alışmamaları lazım ve böylece bencilliğe alışmazlarsa yalnızda kalmazlar..
