zehiridir " (Balzac)
Bugün bakıyorumda dostlukların hepsi çıkarlar doğrultusunda kuruluyor. Eğer yakın arkadaşlarınızdan birinin çıkarı varsa, siz onun en iyi dostu oluyorsunuz... Ama çıkarı bittiği an sizden beklentilerini alamadığı vakit aranızdaki herşey bitiyor. Ne dostluk kalıyor, ne de selam sabah kalıyor. Sanki iki gün önce "canım dostum, tek dostum benim" diyen insan gidiyorda yerine hiç tanımadığınız bir insan geliyor. Kısacası çoğu dostluklar da bir taraf mutlaka bencil oluyor. Kendi çıkarları doğrultusunda hareket ediyorlar. Tabi bu durumda dostluğun giderek anlamını yitirmesine neden oluyor...
Oysa dostluk, çıkar aramadan, karşılık beklemeksizin en önemli sırlarını bile paylaşabildiğin kişi veya kişilerdir. Dostum diye herşeyini paylaşan kişinin sırlarını ileride bir gün dostluğunuz bitti diye ona şantaj olarak kullanmamaktır...
"Bencillik dostluğun zehiridir" (Balzac)
Dostlarımızın değerini bilmeliyiz. Dostluğu bencillikle zehirlememeliyiz. Çünkü bu dünyada herşey gelir geçer; fakat dostluklar hiç bir zaman bitmez... Tabi biz dostluklarımızı bitirmediğimiz sürece... O kalıcı olan dostluğa sahip çıktığımız sürece her zaman yanımızda olacaktır....
